29 Ekim 2009 Perşembe

adın koluma kanattı

Kimileri vardır, gördüğünüz o dakika içiniz ısınır ona. Bir yakınlık hissedersiniz. Daha sonra tanışırsınız, tanırsınız ve öyle bir kıvama ulaşır ki ilişkiniz, sadece onun adını duymak sizin içinizde bir coşku duymanıza neden olur. Yapmaktan korktuğunuz şeyleri ondan aldığınız güçle yapmaya başlarsınız. Cennette gibi hissedersiniz. O taktığınız kanatlarla gökyüzünde mutlu mesut dolaşırsınız, hiçbir şey düşünmeden. Ama unuttuğunuz bir şey var; insan yalnız doğar. Kanat, kanat olmaktan vazgeçebiir, yorulabilir, ya da kırılabilir. Hiç bir güvencesi yok. En iyisi kendi ayakları üstünde dimdik nasıl oluyorsa öyle durabilmek; eğer ayaklarınız kırılırsa, kanatlara güvenmek..

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder