hoşçakal yarın

biz seni hiç bilmedik ki

bakkalın önünde kolamızı içerdik ve simitimizi yerdik

şarkılarını söylerdik o günlerin en popülerinden

sakızlarımız kocaman pembo mu pemboydu

hastalılklarımız depresif değil de mikrosifti

gün geldi gün geçti rüzgarlar her zamanki şarkılarını söylediler

yol yolu buldu yolun birinde

aşka sipariş verebilseydik eğer 2 kilo olurdu en azından

ve gecikmesine de aldırmazdık

hoşçakal yarın hiç kalmadığın kadar

biz seni çok özleyerek söyledik şarkılarımızı

çok içiçe idik belki

nostaljinin bitmek tükenmek bilmeyen yalanlarıyla

ve sokaktaki ayıyı oynatan ayıcının sesi kulaklarımızda

aşk mı aşk

sevgi mi sevgi

hasret mi hasret

biz hiç bilmedik ki seni

bir tek seni

...